چاقي كودكي و نوجواني

فرمت فایل:پاورپوینت{فایلویرایشی}تعداد اسلاید:44اسلاید
چکیده ای ازمتن:
چاقي بيماري غير واگير دار و مزمني است(15) كه واكنشي پيچيده بين عوامل ژنتيک، فيزيولوژي و وضعيت اجتماعي اقتصادي و فرهنگي مي باشد. عوامل محيطي و ژنتيک متعددي بروز و شدت چاقي را تحت تأثير قرار مي دهند(7). روش رايج براي تعريف لاغري، اضافه وزن و چاقي در كودكان و نوجوانان BMI است كه از تقسيم وزن(كيلوگرم) بر مجذور قد(متر) به دست مي آيد BMI كمتر از صدك 5 لاغري، 95-85 اضافه وزن و صدك بيش از 95 به عنوان چاقي مطرح و در اكثر مطالعات از آن استفاده مي شود(9،8، 17)
شيوع
شيوع چاقي در كودكان در سراسر جهان به سرعت در حال افزايش است، به طوري كه اين ميزان در كودكان 11-6 ساله آمريكا در مطالعه بررسي ملي سلامت و تغذيه سالهاي 2003-2004 به 8/18 ٪ بود (16). مطالعه اي كه در طي سالهاي 1993 تا 1997 در شهر اصفهان انجام شده است، دو برابر شدن شيوع چاقي در كودكان ايراني را در طي مدت ذكر شده، نشان مي دهد(12). مطالعه اي در سطح كشوري در 23 مركز استان ايران در فاصله سالهاي 2004- 2003 ، نشان داد كه شيوع اضافه وزن و چاقي در كودكان دبستاني به ترتيب 8/9٪ و 4/4٪ بود (16) به طور كلي درصد چاقي در كشور ايران 15 درصد بيان شده است(15) .