فرمت فایل:ورد{فایل ویرایشی}تعداد صفحات:12صفحه
چکیده ای ازمتن:
بررسي اختلاف نور خورشيد و ماه در قرآن
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿ 5 ﴾
اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را تابان كرد و براى آن منزلهايى معين كرد تا شماره سالها و حساب را بدانيد خدا اينها را جز به حق نيافريده است نشانهها[ى خود] را براى گروهى كه مىدانند به روشنى بيان مىكند
سوره:یونس
خداوند حکيم دراين آيه کريمه نور خورشيد و ماه را از هم جدا کرده است: (هو الّذی جعل الشّمس ضياءً و القمر نوراً )یونس 5 (او ذاتی است که گردانيده خورشيد را روشنی و ماه را نور) اولي را به ضياء ياد کرده است و دومی را به نور، اگر ما در کتب قاموس عصری بنگريم جواب درست را در تفريق اين دو لغت و معانی هر کدام نميابيم که ضياء اصل روشنی و نور که برگرفته از روشنی ديگری است، اگر معنای ضياء را بدانيم، همان روشنی که آنرا حواس بينايی انسان درک ميکند و اگر به معنای نور ببينيم آن بر گرفته از نار(آتش) است که روشنی می افشاند. اکثر کتب قاموس ميان نور وضياء فرق نمي گذارند و آن دو رادو لغت دريک معنای مترادف ميدانند، ولی خداوند خالق اين هستی ميان ا ين دو فرق گذاشته است، آيا اين امر دليل علمی دارد؟
دراينجا لازم است بدانيم دربعضی آيات ديگر ، که نور خورشيد و ماه را بيان ميكند، مثلاً دراين دو آية ذيل: و جعل القمر فيهنّ نوراً و جعل الشّمس سراجاً ( و گردانيده است ماه را که در آن نور است و گردانيده است خورشيد را چراغ )( و بنينا فوقکم سبعاً شداداً، و جعلنا سراجاً و هّاجاً) ( و بنا نموديم بالای شما هفت ـ فلک ـ سخت و گردانيديم چراغ روش اينجا خداوند يکبار خورشيد را به چراغ تشبيه کرده است و بار ديگر به چراغ روشن که با برق روشن ميشود، و ماه : خداوند آنرا به به نور ياد کرده است، اگر ما به علم فيزيک دانشگاهی بنگريم مي بينيم که منبع نور به دو قسم تقسيم ميشود: )چشمه ی نور )منبع مستقيم مثل روشنی خورشيد، ستاره ها، چراغ، شمس و غيره… و مصادر غير مستقيم مثل ماه و سياره ها. اين آخری ها نور خود را از منابع ديگر مثل خورشيد ميگيرند و دوباره منعکس ميسازند، خورشيد و چراغ در اين ويژگی مشترک اند که هر دو خود مستقيم منبع نور اند، ازاين رو خداوند خورشيد را به چراغ روشن تشبيه کرده است ولی ماه دراين ويژگی با خورشيد و چراغ مشترک نيست، ازاين رو خداوند در هيچ آيه ی ماه را به چراغ تشبيه نکرده است چون ماه روشنی خود را از خورشيد ميگيرد و دوباره پخش ميکند و دانای با حکمت آنرا نور ناميده است
چکیده ای ازمتن:
بررسي اختلاف نور خورشيد و ماه در قرآن
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿ 5 ﴾
اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را تابان كرد و براى آن منزلهايى معين كرد تا شماره سالها و حساب را بدانيد خدا اينها را جز به حق نيافريده است نشانهها[ى خود] را براى گروهى كه مىدانند به روشنى بيان مىكند
سوره:یونس
خداوند حکيم دراين آيه کريمه نور خورشيد و ماه را از هم جدا کرده است: (هو الّذی جعل الشّمس ضياءً و القمر نوراً )یونس 5 (او ذاتی است که گردانيده خورشيد را روشنی و ماه را نور) اولي را به ضياء ياد کرده است و دومی را به نور، اگر ما در کتب قاموس عصری بنگريم جواب درست را در تفريق اين دو لغت و معانی هر کدام نميابيم که ضياء اصل روشنی و نور که برگرفته از روشنی ديگری است، اگر معنای ضياء را بدانيم، همان روشنی که آنرا حواس بينايی انسان درک ميکند و اگر به معنای نور ببينيم آن بر گرفته از نار(آتش) است که روشنی می افشاند. اکثر کتب قاموس ميان نور وضياء فرق نمي گذارند و آن دو رادو لغت دريک معنای مترادف ميدانند، ولی خداوند خالق اين هستی ميان ا ين دو فرق گذاشته است، آيا اين امر دليل علمی دارد؟
دراينجا لازم است بدانيم دربعضی آيات ديگر ، که نور خورشيد و ماه را بيان ميكند، مثلاً دراين دو آية ذيل: و جعل القمر فيهنّ نوراً و جعل الشّمس سراجاً ( و گردانيده است ماه را که در آن نور است و گردانيده است خورشيد را چراغ )( و بنينا فوقکم سبعاً شداداً، و جعلنا سراجاً و هّاجاً) ( و بنا نموديم بالای شما هفت ـ فلک ـ سخت و گردانيديم چراغ روش اينجا خداوند يکبار خورشيد را به چراغ تشبيه کرده است و بار ديگر به چراغ روشن که با برق روشن ميشود، و ماه : خداوند آنرا به به نور ياد کرده است، اگر ما به علم فيزيک دانشگاهی بنگريم مي بينيم که منبع نور به دو قسم تقسيم ميشود: )چشمه ی نور )منبع مستقيم مثل روشنی خورشيد، ستاره ها، چراغ، شمس و غيره… و مصادر غير مستقيم مثل ماه و سياره ها. اين آخری ها نور خود را از منابع ديگر مثل خورشيد ميگيرند و دوباره منعکس ميسازند، خورشيد و چراغ در اين ويژگی مشترک اند که هر دو خود مستقيم منبع نور اند، ازاين رو خداوند خورشيد را به چراغ روشن تشبيه کرده است ولی ماه دراين ويژگی با خورشيد و چراغ مشترک نيست، ازاين رو خداوند در هيچ آيه ی ماه را به چراغ تشبيه نکرده است چون ماه روشنی خود را از خورشيد ميگيرد و دوباره پخش ميکند و دانای با حکمت آنرا نور ناميده است